Έρχεται αντιμέτωπη με μια μητέρα που φαίνεται να αδιαφορεί, με έναν αδερφό που μοιάζει να κρύβει πολύ περισσότερα απ' όσα συζητά, κι έναν δολοφόνο κατά συρροή που δείχνει ότι προσπαθεί να μιμηθεί, αν όχι να συνεχίσει, το έργο που ξεκίνησε ένας δράστης λιγότερο από μισή δεκαετία πριν.
«Έδωσαν και όνομα στον δολοφόνο» την πληροφορεί ο Ράφαελ, τρίβοντας τα μάτια του με τον αντίχειρα και τον δείκτη και αγνοώντας το τηλέφωνό του που έχει αρχίσει να φωτίζεται και να δονείται. «Λένε πως είναι γυναίκα, γιατί οι άντρες δεν σκοτώνουν έτσι, δεν σκηνοθετούν».
«Πως τον βάφ... Την βάφτισαν;» ρωτάει η Κέιλιν με περιέργεια.
«Κόκκινη Βασίλισσα» απαντάει η Άντλιν με στόμφο, χωρίς να τραβήξει το χέρι της από την πλάτη του γιου της που δείχνει να ενοχλείται. «Η Κόκκινη Βασίλισσα. Φαίνεται να έχει μια αδυναμία στα κομμένα κεφάλια και στα κόκκινα τριαντάφυλλα».
Ο Ράφαελ διώχνει από πάνω του το χέρι της Άντλιν, αναστενάζει κουρασμένα μια φορά πίσω από τις παλάμες του, και ανακτά την συνηθισμένη του αυτοκυριαρχία. Απομακρύνεται από την μητέρα του και ανεβαίνει αργά τις σκάλες.
«Κέιλιν, έρχεσαι λίγο που σε θέλω;»
Μπορείτε να βαθμολογήσετε τη νουβέλα και να αφήσετε την κριτική σας στην σελίδα της στην πλατφόρμα του Goodreads, κάνοντας κλικ εδώ.
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εντύποις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου